“De telefoon gaat en ik krijg een man aan de lijn die verteld dat zijn ziektewetuitkering is beëindigd en daardoor ook niet in aanmerking komt voor een WIA-aanvraag. Hij verteld wat er allemaal medisch aan de hand is en ik luister aandachtig naar zijn verhaal. Op het eerste oog lijkt het me zeker een zaak om in bezwaar te gaan tegen deze beslissing van het UWV. Om er zeker van te zijn dat dit enige slagingskans heeft, overleg ik eerst met mijn arts voor ik uitsluitsel geef. Na overleg met de arts zijn we het erover eens dat bezwaar maken zeker een kans van slagen heeft om in het gelijk te worden gesteld.

Beëindiging Ziektewet, geen recht WIA-aanvraag
In de beslissing van de Ziektewet staat het volgende: Het UWV heeft beoordeeld wat de mogelijkheden zijn. Dit noemen wij de Toetsing verbetering belastbaarheid tweede ziektejaar. De Ziektewetuitkering wordt beëindigd, want volgens de arbeidsdeskundige van het UWV op basis van het gesprek met de verzekeringsarts is deze man nog maar voor 28,15% arbeidsongeschikt. In een andere brief staat dat de man niet in aanmerking komt voor een WIA-aanvraag, want er is geen sprake van 104 weken arbeidsongeschiktheid geweest en daardoor kan de man geen WIA-aanvraag doen.

Ik leg uit wat de kosten zijn om op beide beslissingen een bezwaar te maken en geef aan hoe wij te werk gaan. Aan de hand een offerte gaat de man vrijwel direct akkoord en ik stuur voor beide beslissingen een pro-forma bezwaar dezelfde dag aangetekend de deur uit. We vragen alle informatie op bij het UWV. Wanneer ik alle informatie van het UWV heb ontvangen, stel ik een concept bezwaarschrift op. Ik maak een afspraak met de man en zijn vrouw om deze met hen te bespreken. In het gesprek lopen we alle punten na om het bezwaarschrift compleet te maken, samen met het advies wat ik van de arts heb ontvangen.

Behandeling niet ter verbetering van de belastbaarheid
Het bleek in het tweede jaar van ziekte dat er een behandeling liep en deze was afgelopen daarom was er geen sprake meer van een urenbeperking volgens het UWV en kwamen zij tot deze beslissing. Alleen blijkt deze behandeling niet ter verbetering van de belastbaarheid geweest te zijn, maar juist een begeleiding voor de acceptatie van zijn duurzame beperkingen. In het verleden heeft hij al veel behandelingen ondergaan, waardoor de beperkingen niet zijn verdwenen en daarmee duurzaam. Onze arts heeft tevens aangegeven dat de beperkingen zijn onderschat en tevens zelfs voor een deel al helemaal niet zijn meegenomen. Na het bespreken van het bezwaarschrift kan ik het compleet maken en versturen. Ik geef aan dat we tijdens de hoorzitting bij het UWV het bezwaar zullen toelichten. Doel van de hoorzitting is om het bezwaar verder te verduidelijken, geef ik aan. Zo kunnen we aangeven wat de beperkingen zijn en wat de gevolgen zijn van de beperkingen in het dagelijks leven.

Tijdens het gesprek met de man en zijn vrouw, leg ik uit welke mogelijke uitkomsten er kunnen ontstaan na het bezwaar. Daarbij vertel ik dat we ook in het ongelijk gesteld kunnen worden. Wat als geen uitkering wordt toegekend of als er wel een uitkering wordt toegekend. Wat zijn dan de verschillen tussen de tijdelijke WGA-uitkering of een misschien (al is de kans klein) een IVA-uitkering. Ook geef ik aan dat als we in het gelijk worden gesteld dat er ook een kostenvergoeding komt van het UWV, de zogenaamde proceskosten en daarmee een deel van de gemaakte kosten om bezwaar te maken worden gecompenseerd. Het meeste is op dat moment duidelijk voor het echtpaar. Ik geef aan dat ik ze stap voor stap steeds zal informeren.

Hoorzitting UWV
Begin januari van dit jaar gaan we naar de hoorzitting bij het UWV. Voor de man en zijn vrouw enorm spannend en ze zien er ook een beetje tegenop. Ik geef aan dat ik erbij zit en waar nodig het verhaal van de man zal aanvullen en we hebben het ook voorbereid hoe een hoorzitting verloopt. We hebben maar liefst 1,5 uur een gesprek met de verzekeringsarts en de procesbegeleider van het UWV. Als we buiten de spreekkamer zijn, leg ik nog een keer uit welke uitkomsten kunnen ontstaan. Mocht het een WGA-uitkering worden is er vooralsnog in elk geval tijdelijk weer inkomen, alleen zullen we daarna vervolgstappen moeten nemen, want een WGA-uitkering is geen zekere eindstation.

Als het IVA-uitkering wordt zijn we wel klaar, bovendien is de uitkering dan 5% hoger dan bij een WGA-uitkering. Ik word hartelijk bedankt, ze al erg blij dat ik bij de hoorzitting aanwezig was en waar nodig een aanvullingen heb gedaan. Ze geven aan dat dit van toegevoegde waarde is geweest. De procesbegeleider van het UWV heeft al aangegeven dat de beslissing met 6 weken wordt uitgesteld, dus eind maart moet definitief een beslissing worden genomen op het bezwaar.

Bezwaar gegrond
Als ik in middenin februari een paar dagen vrij ben, krijg ik van mijn officemanager een e‑mail met een beslissing. Ze geeft aan dit is een hele goede uitkomst. Ondanks mijn vrije dag, kijk ik direct op mij telefoon in het pdf-bestand naar de beslissing. Het bezwaar is gegrond verklaart en de man wordt in aanmerking gebracht voor een IVA-uitkering. Ik ben zelf enigszins positief verbaasd en ik lees het voor de zekerheid nog een keer (het is bijna te mooi om waar te zijn).

Natuurlijk bel ik direct naar mijn relatie en ik krijg de man aan de telefoon. Wacht even zegt hij, ik zet mijn telefoon op speaker, zodat mijn vrouw ook mee kan luisteren. Je hoort de zenuwen in zijn stem. Ik heb fantastisch nieuws, geef ik meteen aan. We zijn in beide bezwaar in het gelijk gesteld en het is zelfs een IVA-uitkering geworden. Dus een uitkering van 75% van je laatst verdiende inkomen en tot je AOW-gerechtigde leeftijd. Dat betekent dat we klaar zijn, vraagt zijn vrouw voorzichtig. Ja, zeg ik dit is blijvend en tot AOW-gerechtigde leeftijd. Ik hoor twee mensen in tranen uitbarsten en me niet genoeg kunnen bedanken voor mijn inzet.

Belangrijk is om bezwaar te maken als een behandeling niet was ter verbetering van de belastbaarheid en de beperkingen als duurzaam kunnen worden aangemerkt. Gelukkig is dit goed afgelopen. Op naar de volgende zaak…”

Angelo Wiegmans is ondernemer in hart en nieren en is sinds 1997 actief in de zakelijke dienstverlening. Vanuit zijn ondernemersvisie heeft Angelo Wiegmans ook meegewerkt aan meerdere interviews in vakbladen met betrekking tot wettelijke veranderingen in de financiële dienstverlening. Daarnaast schrijft hij regelmatig columns over ontwikkelingen op het gebied van verzuim.